تصادفات در مناطق و جاده های گوناگون ، متفاوت است. اما در حدود یک چهارم از تصادفات به دنبال برخوردهای جانبی با یک جسم ثابت نظیر درخت یا تیر چراغ برق که قطر کمی دارد، رخ می دهد.
بسیاری از این نوع تصادفات هنگامی رخ می دهد که خودرو به علت انحراف از قسمت جانبی به یک مانعی مانند درخت یا یک ستون برخورد کند که منجر به آسیب های وخیم و حتی مرگباری می شود. جراحات بیشتر به دنبال آسیب وارده در ناحیه پنجره هاست که قسمت گیجگاهی (تمپورال) و نیمه فوقانی تنه را هدف قرار می دهد. در نتیجه کیسه هوای پرده ای بیشتر در این دسته از حوادث کارایی دارند.
برای این تست مدلی شبیه سازی می شود که طی آن خودرو بر روی صفحه ای متحرک با سرعت ۲۹ کیلومتر بر ساعت به سمت مانعی سخت با قطر کم (قطر ۲۵۴ میلیمتر) سوق داده می شود. انجام این تست از سال ۲۰۰۹ اجباری شده است که در ابتدا هدف آن بررسی میزان حفاظت از سر بوده است، گرچه امروزه جراحات وارد به تنه و شکم هم به دنبال انجام این تست ارزیابی می شود.
به علت نیروی زیادی که این دسته از ضربات به خودرو وارد می کنند، در صورت عدم حفاظت از سر در هنگام تصادف، جراحات سنگین و گاه جبران ناپذیری وارد می شود. چرا که ضربات این ناحیه از سر با توجه به ضخامت استخوان جمجمه در این منطقه و آناتومی عروق مغزی بسیار خطرناک است. بر اساس مدل های شبیه سازی شده به نظر می رسد که استفاده از کیسه هوا به منظور حفاظت از ناحیه سر و گردن ،علی رغم شدت ضربات ناشی از این نوع تصادفات، شانزده تا پنجاه برابر از میزان جراحات و مرگ را کاهش می دهد.