جلوبندی خودرو شامل قسمتهای جلویی و زیرین خودرو می شود.این قسمت، وظیفه حفظ تعادل خودرو درحال حرکت و حتی سکون را دارد.
سیستم جلوبندی خودرو ،حرکت در ناهمواری ها و چاله ها و دست اندازها و… را تسهیل می کند و ضربات و تکانهای حاصل از این ناهمواری ها را خنثی و تعادل در حرکت خودرو را برقرار می کند.
سیستم جلوبندی خودرو ارتباط نزدیکی با سیستم تعلیق دارد و تفاوت آنها در این است که سیستم جلوبندی خودرو شامل قسمت های جلویی خودرو و ازجمله فرمان و میل فرمان می باشد .سیستم تعلیق ، کمک فنرها و چرخ های عقب خودرو را نیز شامل می شود.
فنر حالت ارتجاعی دارد و انعطاف پذیری آن بالاست و این خاصیت باعث می شود در ناهمواری ها از شدت ضربات به اتاق خودرو کاسته شود.
کمکفنر، وسیلهای مکانیکی در خودروست که در نزدیکی هر چرخ نصب میشود تا نوسانات فنرها را کنترل یا میرا کند.
سیستم تعلیق ،همان سیستم فنربندی خودروست که تکانهای ناشی از عبور از سطوح ناهموار را خنثی کرده تا به اتاق ماشین منتقل نشود.
سیبک فرمان ،قطعات کروی شکلی در سیستم فرمان و هدایت خودرو هستند که حرکت بین دو قطعه را بدون کمترین اصطکاک فراهم میکنند.
اکسل محور مرکزی یک چرخ یا دنده است. در بعضی موارد، اکسل شاید با یک یاتاقان یا بوش مکانیکی در سطح داخلی سوراخ چرخ یا دنده در جایش ثابت نگه داشته شود تا به چرخ یا دنده اجازه دهد که آزادانه به دور اکسل بچرخد.
سگدست،یکی از اصلی ترین قسمت های جلو بندی است که علاوه بر نگهداری از چرخ ها ،چرخش آنها روی محور فرمان را نیز بر عهده دارد.
شغال دست ،قطعه ای از جلوبندی است که سیبک خودرو ،میل فرمان و میل کمک به آن وصل می شود.
میل تعادل برای افزایش تعادل خودرو و جلوگیری از چپ شدن خودرو در پیچ هاست و نیرو را بین چرخ ها در حین حرکت تقسیم می کند .
وظیفه طبق ،اتصال شاسی خودرو به سیستم تعلیق خودروست.
قطعات جلوبندی خودرو از طریق رام به اتاق خودرو متصل می شود.
بالانس بودن چرخ ها ،آج های سطح لاستیک ها و میزان ساییدگی آنها در جلوبندی خودرو تاثیر بسزایی دارد.