کمپانی رنو ،خودروساز فرانسوی یکی از بزرگترین شرکت‌های خودروسازی

پنج‌شنبه 25 اردیبهشت 99 | 14:33

کمپانی رنو ، یک شرکت خودروسازی فرانسوی است، که در زمینه طراحی، ساخت و توزیع کلاس‌های مختلف خودرو، وسایل نقلیه تجاری، کامیون، تریلر، تراکتور، اتوریل، اتوبوس و خودروهای برقی فعالیت می‌نماید. دفتر مرکزی این شرکت در شهر بولوین-بیانکور، فرانسه قرار دارد.

کمپانی رنو در سال ۲۰۱۱ پس از گروه فولکس‌واگن و پژو سیتروئن به‌عنوان سومین خودروساز اروپا شناخته شد.این شرکت هم‌اکنون در رتبه نهم از بزرگترین شرکت‌های خودروسازی جهان قرار دارد.

کمپانی رنو مالک اکثریت سهام شرکت رومانیایی داچیا، شرکت ترکیه‌ای اویاک-رنو، شرکت کره‌ای رنو سامسونگ موتورز و شرکت ایرانی رنو پارس می‌باشد. این شرکت هم‌چنین ۴۳٫۴٪ درصد از سهام شرکت ژاپنی نیسان[۴] و ۲۵٪ درصد از شرکت روسی آوتوواز را نیز در اختیار دارد. در حال حاضر کارلوس غصن در جایگاه مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره رنو، عملاً سکان رهبری این شرکت فرانسوی را در دست دارد. وی همین مناصب را نیز در شرکت ژاپنی نیسان برعهده دارد.

این دو کمپانی پس از مشارکت در راه‌اندازی گروه رنو-نیسان آلیانس، هم‌اکنون در قالب این گروه، به‌عنوان چهارمین خودروساز بزرگ جهان، شناخته می‌شوند.دولت فرانسه با در اختیار داشتن ۱۵٪ درصد از سهام رنو، بزرگترین سهام‌دار آن محسوب می‌شود.

کمپانی رنو فعالیت گسترده‌ای نیز در مسابقات اتومبیل‌رانی و موتوراسپرت داشته و تیم فرمول یک رنو در طول سال‌های گذشته، یکی از موفق‌ترین تیم‌های فرمول یک بوده‌است.

لویی رنو

لویی رنو، از شخصیت‌های اثرگذار صنعت خودرو در جهان در سیزدهم فوریه سال ۱۸۷۷ در در پاریس به‌دنیا آمد. پدر او آلفرد، تاجر پارچه و دکمه بود، مادرش لوسیه دختر یک مغازه‌دار بود که از هنر و سرگرمی لذت می‌برد. لویی در نوجوانی به هر چیزی که مربوط به مکانیک، ماشین بخار و برق بود، علاقه داشت و با شور و شوق بسیار آن را فرا می‌گرفت. در ۲۰ سالگی گیربکس را اختراع کرد. بنابراین انتقال نیرو توسط زنجیر به چرخ حذف شد و گیربکس جای آن را گرفت. او خیلی زود به شهرت رسید و مورد توجه صنعتگران قرار گرفت. دو برادرش مارسل و فرناند که مستقلا به کار تجارت مشغول بودند در سال ۱۸۹۹ به وی ملحق شدند و با یک سرمایه کوچک و بدون مشارکت غیر، کمپانی برادران رنو را تاسیس کردند.

لویی رنو

با گسترش سریع شرکت، فروش سالانه آنها بالا گرفت و با توسعه نیروی کار در سال ۱۹۰۲ توانستند وسعت کارخانه را به ۷۵۰۰ متر مربع برسانند. آنها با به‌وجود آوردن اولین نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل در آن زمان، کاتالوگ رنو را نیز با چند مدل ارائه دادند. در همان سال لویی اقدام به ساخت اولین موتور رنو با چهار سیلندر و ۲۴ اسب بخار کرد و امتیاز موتور توربو را به دست آورد. برادرش مارسل در سال ۱۹۰۳ در جریان مسابقه‌ای که بین پاریس و مادرید انجام شد در اثر تصادف کشته شد. در این تصادف ۶ نفر کشته و ۱۵ نفر آسیب دیدند.

این حادثه در فرانسه عزای ملی خوانده شد. این یک فاجعه برای رنو بود که نه تنها برادرش را بلکه یک حامی بزرگ را از دست داده بود. با این حال رنو رقیب سرسخت خودروسازان اروپایی و آمریکایی بود. در آن زمان آمریکا درگیر جنگ بود. در فرانسه قدرت خرید مردم پایین بود و از خودرو به‌عنوان یک وسیله لوکس و تفننی نام برده می‌شد.

لویی رنو

بحران اقتصادی سال های ۱۹۲۰ و ۱۹۲۱ مزید بر علت شد و اقتصاد فرانسه را به رکود کشاند با این حال رنو از رقیبش یعنی شرکت فورد در آمریکا عقب نماند و همچنان خط تولید خود را تقویت کرد و فروش خوبی هم داشت تا جایی که در اوایل دهه ۱۹۳۰ بخشی از سهام هواپیمایی فرانسه را هم خریداری کرد. در آن زمان اعتصابات کارگری در اوج خود بود. در سال ۱۹۳۶ کارخانه رنو در بیلانکورت به کانون جنبش‌ها و اعتصابات کارگری تبدیل شد. همزمان با این جنبش کارگری که در بخش عمده‌ای از صنایع فرانسه شکل گرفت «جبهه ملی» نیز به قدرت رسید.

از آن پس کارخانه رنو همچنان مرکز تحرک و تشکل‌های کارگری بود. در سال ۱۹۳۸ رنو دستور داد حقوق بیش از دو هزار کارگر که عضو حزب کمونیست فرانسه بودند قطع شود. رنو گرایشی ضد چپ داشت و همین مساله حیات کاری و زندگی شخصی او را در سال‌های بعد به سرنوشتی غریب گره زد. در پی گسترش جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه، ساختمان‌ها و تاسیسات رنو به کارخانه ساخت ادوات نظامی برای فاشیست‌ها تبدیل شد.

از این بدتر لویی رنو از کمک مالی به جنبش مقاومت خودداری می‌کرد. پس از پیروزی متفقین بر متحدین و آزادی فرانسه، رنو در مظان اتهام همکاری با فاشیسم قرار گرفت و شرکت او توقیف شد. رنو نیز از شدت تاثر دچار بیماری روانی شد و حالش روزبه‌روز رو به وخامت گذاشت و سرانجام در اکتبر ۱۹۴۴ از دنیا رفت.

در اول ژانویه ۱۹۴۵ در پی حکم ژنرال دوگل، بر اساس اتهامی اثبات نشده، کمپانی از لوئی رنو سلب امتیاز گردید و کارخانه رنو، ملی اعلام شد. این شرکت، برای ۵۰ سال بعدی، تحت کنترل دولت باقی ماند. فلسفه اصلی تغییر نیافت و ابداعات متعددی همچنین در دنیای مسابقات نیز عرضه شد.

این شرکت در سال ۱۹۹۰ کارخانجات ماک را خریداری کرد و در حال حاضر نیز مالک آن می‌باشد. رنو در سال ۱۹۹۹ معادل، ۴۵٪ درصد از سهام نیسان را خرید و ۱۵٪ درصد سهام خود را به نیسان داد. در همین سال سامسونگ نیز به رنو پیوست و با مشارکت دو کمپانی رنو سامسونگ موتورز راه‌اندازی شد.

در سال ۲۰۰۰ قراردادی بین ولوو و رنو امضا شد که با واگذاری ۲۰٪ درصد سهام ولوو به این شرکت، رنو حضور فعالی در ساخت کامیون پیدا کرد. در سال ۲۰۰۱ ساخت دوچرخه‌های کوهستانی و خیابانی را آغاز کرد و مشارکت رنو و نیسان سبب شد که نیسان به سود دهی بیشتری برسد.

رنو در سال ۲۰۰۵ با رانندگی فرناندو آلونسو به قهرمانی مسابقات فرمول یک دست یافت و در سال ۲۰۰۹ شروع به طراحی و ساخت خودروهای الکتریکی کرد. رنو با مشارکت فرانس تلکوم اولین تولیدکننده اتومبیل «آدیس لاین» با سیستم ماهواره‌ای بوده و مدل «ول ساتیس» رنو به عنوان بی صداترین اتومبیل جهان شناخته شده‌است. دفتر مرکزی رنو در بیلانکورت واقع شده و بیش از ۱۲۴ هزار نفر در ۱۱۸ کشور دنیا برای رنو کار می‌کنند.

سابقه حضور کمپانی رنو در ایران

این شرکت فرانسوی که با حضور برند پژو در ایران، بستر مناسب‌تری برای حضور پیدا کرده بود در سال 2004 توافقاتی را با مسئولین ایرانی داشتند که منجر به تاسیس کمپانی رنو پارس شد. در این شرکت افرادی همچون مدیرعامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و مدیران عامل ایران‌خودرو و پارس خودرو و سایپا حضور داشتند که جدیت ایران را برای استفاده از ظرفیت رنو در کشور نشان میداد.

از جمله محصولاتی که این همکاری در ایران به همراه داشت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

رنو 4 اولین خودرویی بود که در کمپانی رنو پارس منجر به شکست شد و تولید آن متوقف شد.

رنو 5 و رنو 21 نیز با استقبال خوبی همراه شدند ولی سرانجامی جز تعطیلی خط تولید نداشتند.

رنو تندر 90 محصول بعدی این شرکت در ایران بود که در حال حاضر نیز در کشورمان تولید می‌شود و از جمله محصولات با کیفیت و کمی گرانقیمت بازار نیز محسوب می‌شود.

رنو مگان دیگر خودرو از این برند است که خط تولید آن متوقف شد. رنو ساندرو دیگر خودروی این برند در ایران است که در حال حاضر نیز تولید می‌شود و اتفاقا از استقبال بسیار خوبی نیز برخوردار شد. از دیگر خودروهایی که در خط تولید کمپانی رنو پارس قرار گرفت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

رنو لتیتود

رنو لتیتود

رنو کولیوس

رنو کولیوس

رنو لاگونا کوپه

رنو لاگونا کوپه

رنو اسکالا

رنو اسکالا

رنو فلوئنس

رنو اسپرت

رنو اسپرت

رنو ترافیک

رنو ترافیک

البته معمولا اکثر تولیدات این شرکت به صورت سی‌کی‌دی توسط رنو فرانسه تحویل شرکتهای خودروساز ایرانی می‌شود که این شرکتها صرفا کار مونتاژ نهایی را انجام می‌دهند. در حال حاضر این شرکت فرانسوی تولیدات خود را از طریق شرکتهای ایران‌خودرو، سایپا، پارس خودرو و نگین خودرو و بعضی دیگر از شرکتهای واردکننده به بازار ایران وارد می‌کند.