فیات کرایسلر اتومبیلز شرکت هلدینگ خودروسازی ایتالیایی و چندملیتی
سه‌شنبه 20 خرداد 99 | 09:40
فیات کرایسلر اتومبیلز شرکت هلدینگ خودروسازی ایتالیایی و چندملیتی است، که پس از خریداری ۱۰۰٪ درصد از سهام گروه کرایسلر توسط شرکت فیات،در تاریخ ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴ در شهر آمستردام، هلند تأسیس شد.
دفتر مرکزی شرکت فیات کرایسلر اتومبیلزدر شهر لندن، بریتانیا قرار دارد و بخشی از سهام آن در بازارهای بورس نیویورک و بورس ایتالیا مبادله می‌شود.در ساختار گروه جدید، به ترکیب هیچکدام از دو شرکت و ساختار سازمانی آنها، تغییری ایجاد نشد و بخش فیات، با مرکزیت تورین، ایتالیا و بخش کرایسلر نیز به مرکزیت آوبرن‌هیلز، میشیگان به فعالیت خود ادامه می‌دهند.
شرکت خودروسازی فیات کرایسلر اتومبیلز هم‌اکنون مدیریت بر چندین خودروساز مشهور را بر عهده دارند، این شرکت‌ها عبارتند از: فراری، مازراتی، جیپ، آلفا رومئو، دوج، آبارت، کرایسلر موتورز، فیات اتومبیلز، فیات پروفشنال، لانچیا، رم تراکس و استریت اند ریسینگ تکنولوژی، همچنین فیات و کرایسلر.
فیات
شرکت فیات در سال ۱۸۹۹ راه‌اندازی شد. در آن زمان جووانی آنیلی به همراه چند سرمایه‌گذار دیگر، شرکتی را تأسیس کردند و آن را فابریکا ایتالیانا اتومبیلی تورینو نام نهادند. در سال ۱۹۰۶ نام شرکت به فیات (حروف ابتدایی نام اصلی) تغییر پیدا کرد، که مختصر شده نام نخست کمپانی بود. شرکت فیات با مدیریت آنیلی کار خود را شروع کرد و پس از تأسیس اولین کارخانه خود در ایتالیا، شروع به تولید کرد و هشت نمونه از اولین خودروهای خود که از یک مدل اتومبیل بنز، الهام گرفته شده بود را ساخت.
اولین کامیون فیات در سال ۱۹۰۳ عرضه شد.
در سال ۱۹۰۸ اولین خودروی فیات به ایالات متحده آمریکا صادر شد، که آغازی برای گسترش فعالیت‌های شرکت بود. همچنین در همان زمان، اولین موتور هواپیمای این شرکت نیز ساخته شد، در طول سال‌های بعد، تاکسی‌های فیات در اروپا به راه افتادند.
در اواخر دهه ۱۹۱۰ جووانی آنیلی، با هنری فورد ملاقات نمود و در پی آن، از کارخانه فورد در ایالات متحده آمریکا بازدید کرد و بسیار تحت تأثیر قرار گرفت. او تصمیم گرفت تولید انبوه به سبک آمریکایی را در شرکت خود استفاده کند، سپس کارخانه لینگوتو را راه‌اندازی کرد، که در آن زمان بزرگترین کارخانه در اروپا بود.
این کارخانه سریعاً به نماد صنعت ایتالیا تبدیل شد. تولید به سرعت افزایش یافت و به ساخت دومین کارخانه در تورین منجر شد. قبل از آغاز جنگ جهانی دوم، فیات ۵۰٫۰۰۰ کارمند را در استخدام داشت و به عنوان انگیزه‌ای در اقتصاد کشور ایتالیا محسوب می‌شد.
در سال ۱۹۱۰ کارخانه فیات در نیویورک تأسیس شد، که تولید آن با آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۷ متوقف شد. در سال ۱۹۲۸ مدل فیات ۵۰۹ تولید گردید. در ۱۹۳۰ فیات دو خودرو کم‌مصرف را عرضه کرد، که با استقبال خوبی مواجه شدند. با شروع جنگ جهانی دوم، شرکت فیات دچار رکود شد و جووانی آنیلی نیز در سال ۱۹۴۵ درگذشت. در همین زمان، شرکت مجبور به تولید خودروهای نظامی برای ارتش ایتالیا شد و حتی هواپیمای نظامی سی‌آر.۴۲ را نیز عرضه کرد.
پس از آنیلی، ریاست فیات به ویتوریو والتا رسید.
نخستین خودروی تولید شده پس از ریاست وی، فیات ۴ اچ‌پی بود.[۶] این مدل نیز از خودروهای طراحی شده توسط کارل بنز، ساخته شد. پس از پایان جنگ، فیات با مدیریت ویتوریو والتا کار خود را ادامه داد و همچنین شروع به تحقیق برای استراتژی‌های جدید نمود. در سال‌های بعد نیز با تولیدات جدید خود بسیار مشهور گردید و به قطب صنعتی و اقتصادی در ایتالیا تبدیل شد.
موفقیتهای شرکت فیات در دهه ۱۹۶۰
شرکت فیات در دهه ۱۹۶۰ به دنبال موفقیتهای مکرر، مدل‌های فیات ۱۳۰۰، فیات ۱۵۰۰ و فیات ۱۸۰۰ را نیز عرضه کرد و با صادرات محصولاتش، به بازارهای جهانی راه یافت. از آنجا که شرکت فیات از ابتدا به صورت خانوادگی اداره می‌شد، در سال ۱۹۶۶ جیانی آنیلی نوه جووانی به ریاست شرکت برگزیده شد و راه پدربزرگش را ادامه داد.
این شرکت طی چند سال یک مجموعه از اتومبیل‌های اقتصادی موفق مانند نوا ۵۰۰ و ۶۰۰ عرضه کرد. در طول یک دهه موفق، بین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۹، تولید این کمپانی از ۴۲۵٫۰۰۰ دستگاه، به ۱٫۷۵۱٫۴۰۰ اتومبیل افزایش یافت. در سال ۱۹۷۲ نیز با تولید خودرو مدل فیات ۱۲۷ به شهرت زیادی رسید.
در دهه ۱۹۷۰ فیات به دلیل اعتصاب و چند طراحی ناموفق ضربه خورد.
بحران نفتی سال ۱۹۷۳ می‌توانست به این شرکت که دارای تخصص در تولید خودروهای کم‌مصرف بود، کمک کند، اما پیش از آن فیات مجموعه محصولات خود را در جهت اتومبیل‌های بزرگ همچون فیات ۱۳۰ و فیات دینو، با موتور فراری توسعه داده بود. علاوه بر این اعتبار شرکت به دلیل استفاده از استیل زنگ زده روسیه و مسائل مربوط به کنترل کیفیت، خدشه دار شد. نه تنها فروش شرکت آسیب دید، بلکه مجبور شد از بازار آمریکای شمالی نیز عقب نشینی کند.
این شرکت در سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰ پروژه‌های گوناگونی را اجرا و خودروهای متنوعی را عرضه کرد. فیات، لانچیا را در سال ۱۹۷۸ جذب کرد و کنترل کامل آلفا رومئو را در سال ۱۹۸۶ در دست گرفت. زودتر از این در سال ۱۹۶۹ با انزو فراری بر سر خرید ۵۰٪ از سهامش در فراری به توافق رسید تا این امکان برای انزو فراهم شود تا بدون نگرانی در خصوص موضوع مالی، بر مسابقات اتومبیلرانی متمرکز شود.
در سال ۱۹۹۳ دی توماسو ۵۰٪ از سهام مازراتی را به فیات فروخت. سهام باقی‌مانده در سال ۱۹۹۷ هنگامی که فیات از فراری درخواست کرد تا مازراتی را از طرف خودش بخرد و کنترل کند، حفظ شد.
در دهه ۱۹۸۰ مدیرعامل جدید سزار رومیتی با معرفی خط‌های تولید اتوماتیک و استاندارد کردن اجزا (موتورهای گرمایی و جایگاه‌های نوع چهار)، باعث رونق فیات شد. این رونق در مقام مؤثرترین تولیدکننده اتومبیل، باعث اعتبار این شرکت شد. فیات با کمک مدل‌های پاندا و یونو (که هر دو توسط جورجتو جیجیارو طراحی شدند) خیلی زود به دوران شکوفایی خود بازگشت.
خودرو فیات پاندا که در فیات طراحی شده بود، توانست جایزه خودرو سال ۲۰۰۴ اروپا را از آن خود کند.
پس از آن فیات به تولید خودروهای تمام الکتریکی پرداخت. این شرکت در جریان بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ با مشکلات زیادی مواجه و آسیب زیادی به عملکرد اقتصادی آن وارد شد. رئیس شرکت فیات از دولت این کشور خواست تا طرحی مشابه طرح حمایت ایالات متحده آمریکا از صنعت خودروسازی در نظر بگیرد، تا از این طریق شرکت فیات نیز همچون دیگر شرکت‌های خودروسازی جهان تحت پوشش حمایت‌های مالی دولت قرار گیرد.
در پی این بحران، جان الکان نوه دختری جیانی آنیلی که هم‌اکنون رییس هیئت مدیره و مالک انتخابی فیات می‌باشد، در آن روزها، در منصب رئیس شرکت خودروسازی فیات ایتالیا گفت: شرکت‌های خودروسازی در جهان برای غلبه بر پیامدهای بحران اقتصادی جهانی مجبور به ادغام شدن در یکدیگر خواهند شد.
به طوری که همه این شرکت‌ها تحت پوشش شش شرکت بزرگ خودروسازی قرار خواهند گرفت. سرجیو مارکیونه، مدیر عامل اجرایی شرکت نیز معتقد است؛ فقط شرکت‌هایی در بخش خودروسازی قادر به ادامه حیات خواهند بود که بتوانند هر سال بیش از ۵٫۵ میلیون دستگاه خودرو تولید کنند.
اعلام سرجیو مارکیونه، مدیرعامل شرکت فیات برای خرید بخش اروپایی جنرال موتورز
سرجیو مارکیونه، مدیرعامل شرکت فیات در سال ۲۰۰۹ اعلام کرد این شرکت تمایل دارد بخش اروپایی جنرال موتورز، سومین غول خودروسازی جهان را خریداری کند. فیات که چندی قبل هم شرکت ورشکسته کرایسلر را تصاحب کرده بود، با این خرید قصد داشت یکی از بزرگترین شرکت‌های خودروسازی را ایجاد کند.
در صورت تشکیل چنین شرکتی، میزان فروش آن به بیش از ۶ میلیون خودرو و درآمد آن نیز به بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در سال می‌رسید. در اوایل سال ۲۰۱۱ میلادی شرکت خودروسازی فیات اعلام کرد بیش از ۵۰۰ هزار دستگاه از خودروهای این شرکت را به علت نقص فنی از بازار اروپا جمع‌آوری خواهد کرد. این ۵۰۰ هزار دستگاه خودرو معیوب شامل مدل‌های فیات گراند پونتو و گراند پونتو آبراس بود که قرار شد از بازار ایتالیا و سایر کشورهای اروپایی جمع‌آوری شود.
شرکت خودروسازی فیات که در ایتالیا متولد شده و خودروهای معروفی را نیز به جهان عرضه کرده‌است، امروزه از بهترین خودروسازان جهان می‌باشد و با داشتن حدود ۲۱۴ هزار کارمند در سراسر جهان، درآمدی بالغ بر ۸۳ میلیارد یورو را در سال ۲۰۱۲ میلادی به دست آورده‌است.
کرایسلر
والتر کرایسلر مؤسس شرکت خودروسازی کرایسلر، در جوانی تجاربی در زمینه حمل‌ونقل ریلی و راه‌آهن آموخت و چندین سال در ایالت‌های غربی، برای راه‌آهن‌های مختلف، به عنوان مکانیک واگن، کار کرد و مهارت ویژه‌ای در تنظیمات دریچه سوخت داشت. اکثر جابه‌جایی‌های شغلی او، به دلیل کم‌خوابی و تندخویی بیش از حد او بود؛ ولی همین باعث می‌شد، که مهارت و تجربه او بیشتر و بیشتر شود…!
دوران جدید زندگی والتر با آشنایی با «جیمز استورا»
دوران جدید زندگی والتر در سال ۱۹۱۱ و زمانی‌که با «جیمز استورا» مدیر بانک آلکو و عضو هیئت رییسه جنرال موتورز آشنا شد، شروع گردید و او وارد عرصه صنعت خودروسازی شد. استورا از او خواست که پیشنهادهایی دربارهٔ تولیدات اتومبیل ارائه کند. سپس ملاقاتی ترتیب داد، که والتر با چارلز نش، رئیس شرکت بیوک، که دنبال یک مدیر باهوش و قابل می‌گشت، دیدار کند.
همین ملاقات، زمینه‌ای برای ورود والتر کرایسلر، به صنعت خودروسازی فراهم کرد و او با استفاده از تجربیاتی که در راه‌آهن اندوخته بود، توانست روش‌های زیادی برای کاهش هزینه‌های شرکت بیوک به کارگیرد. پس از ادغام بیوک توسط جنرال موتورز نیز او در این شرکت باقی ماند و حقوق بسیار بالایی از ویلیام دورانت دریافت می‌کرد.
سپس در سال ۱۹۱۹ توسط شرکت ویلیس در اوهایو استخدام شد و مدت ۲ سال در آنجا به کار مشغول بود. پس از تلاش ناموفقی برای به دست آوردن این شرکت، والتر با خرید اکثر سهام شرکت مکس‌ول اتومبیل، آن را تحت کنترل خود گرفت.
والتر در ۵ ژوئن ۱۹۲۵ میلادی، پس از تغییر ساختار شرکت مکس‌ول اتومبیل، شرکت خودروسازی کرایسلر را تأسیس کرد.اولین مدل کرایسلر با نام پلیموث ولیانت، در سال ۱۹۲۸ میلادی به بازار عرضه شد.
مشخصات خودروی پلیموث ولیانت
این خودرو ارزان قیمت، که ۴ سیلندر داشت، در زمره محبوب‌ترین خودروهای آن زمان دنیا بود. خودروهای اولیه این شرکت، با عنوان خودروهای کلاس سی، به بازار عرضه شده بودند؛ ولی بعد از محبوب شدن این تولیدات در میان مصرف‌کنندگان جهان، به تدریج نام برندها به عنوان شناسنامه این شرکت، عنوان می‌شد.
شرکت کرایسلر در ابتدای کار خود، سه کلاس خودرو به بازار عرضه کرد، که در کلاس اول خودروهای ارزان قیمت قرار داشتند و در کلاس‌های بعدی خودروی با قیمت متوسط و سپس خودروهای گران قیمت بودند.
کرایسلر موفق شد، در سال‌های اولیه دهه ۱۹۶۰ میلادی وارد بازار اروپا شود.
این شرکت تولیدات کلاس ارزان قیمت خود را، برای بازار اروپا استفاده نکرد و کلاس قیمت متوسط را وارد این بازار نمود. به هر حال، فناوری تولید خودرو در این شرکت بهبود پیدا کرد و با خرید برند جیپ به محبوبیت این شرکت اضافه شد. در سال ۱۹۸۷ کرایسلر شرکت جیپ را، با قیمت ۲ میلیارد دلار خریداری نمود و از آن پس، جیپ به عنوان یکی از برندهای شرکت کرایسلر، تولید و ارائه می‌شود.
جیپ‌های تولید کرایسلر، تقریباً در تمامی کشورهای دنیا دیده می‌شد و به دلیل قدرت بالای آن در شرایط متفاوتی از آنها استفاده می‌گردید. در سال ۱۹۹۸ شرکت کرایسلر با شرکت آلمانی دایملر-بنز ادغام شد و شرکت جدید، دایملرکرایسلر نام گرفت. در پی خریداری شرکت کرایسلر در سال ۲۰۰۷ توسط شرکت مدیریت سرمایه سربروس، نام شرکت به کرایسلر ال‌ال‌سی تغییر پیدا کرد.
در سال ۲۰۰۹ در پی ورشکستگی شرکت کرایسلر برای مدتی منحل شد. سپس در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۰۹ شرکت ایتالیایی فیات، اکثریت سهام کرایسلر را خریداری کرد. هم‌اکنون شرکت کرایسلر تحت مدیریت فیات، نه تنها در ایالات متحده، بلکه در کانادا و استرالیا نیز کارخانه تولیدی دارد. کارخانه‌های مونتاژ این شرکت نیز در بیشتر کشورهای صنعتی اروپایی دیده می‌شود، که دلیل آن استقبال زیاد از تولیدات این شرکت است.
دیدگاه شما
